Hoe toegankelijk zijn de openbare gebouwen van Meierijstad voor mensen met een beperking? Weinig mensen kunnen dat beter vertellen dan rolstoeler Antoon Buiting uit Sint-Oedenrode. ,,Er valt nog een wereld te winnen, ook in Meierijstad.”
Meedoen
Laat één ding duidelijk zijn. ,,Wij zijn niet zielig. We moeten gewoon kunnen meedoen. Punt.” Antoon Buiting (73) uit Sint-Oedenrode wil het maar gezegd hebben. Hij is penningmeester van de stichting Toegankelijk Meierijstad en van kleins af aan voor langere afstanden aangewezen op een rolstoel. En nu gebruikt hij alweer een flinke poos een scootmobiel. Uit eigen ervaring weet Buiting dat het nogal eens tegen kan vallen om in een rolstoel ergens te komen. ,,Zeker het openbaar vervoer is een ramp. Er valt nog een wereld te winnen, ook in Meierijstad.”
Openbare gebouwen schouwen
Buiting nam samen met bijna dertig vrijwilligers van de stichting Toegankelijk Meierijstad (STM) liefst 77 openbare gebouwen van de gemeente Meierijstad onder de loep. Hoe toegankelijk zijn ze voor mensen in een rolstoel? Of voor blinden, slechtzienden of slechthorenden en mensen met een andere beperking?
,,Aan de meeste gebouwen mankeert wel iets. Maar je kunt zeggen dat ongeveer de helft van deze gebouwen redelijk toegankelijk is voor mensen met een beperking”, stelt Buiting, die van 1998 tot 2010 namens Hart voor Rooi in de gemeenteraad van Sint-Oedenrode zat.
143 gebreken
In totaal werden 143 gebreken geconstateerd. Hiervan bestaat circa 56 procent uit kleine werkzaamheden en de rest uit grote klussen, zoals het plaatsen van een invalidentoilet of het aanleggen van drempels. Van de kleine klussen is het gros al geklaard, zo’n 70 procent.
Ambtenaren Doe-Dag
,,Dat hebben we samen met ambtenaren van de gemeente gedaan”, zegt Buiting. ,,Zij hadden een Doe-dag voor de organisatie. En die greep de gemeente aan om zo veel mogelijk gebouwen beter toegankelijk te maken door kleine klusjes. Dan moet je denken aan bijvoorbeeld beugels aan de binnenkant van toiletdeuren. Als er alleen een klink aan de binnenkant zit, lukt het rolstoelers haast niet om de deur te sluiten. De klink zit dan te ver weg. En in veel gevallen hingen de kledinghaakjes veel te hoog. Dan moet je altijd iemand vragen om je jas op te hangen.” En dat laatste is juist wat veel mensen met een beperking niet willen. ,,Het is niet leuk als je de hele tijd moet vragen ‘Kunt u mij helpen?’, of ‘Kunt u de deur even openhouden?’ We willen zo onafhankelijk mogelijk zijn, net als iedereen.”
Toch zijn er ook nog veel gebouwen die flink moeten worden aangepakt. Voorbeelden hiervan zijn jongerencentrum Bizzi in Schijndel, gemeenschapshuis ’t Span in Erp en het scoutinggebouw in Sint-Oedenrode. Meierijstad is nog bezig om de kosten van deze ingrijpende aanpassingen in kaart te brengen. Begin volgend jaar volgt een programma van aanpak, maar niet alles zal kunnen.
Knoptoren en Mariëndaal
Beseft ook Buiting: ,,Sommige gebouwen zijn gewoonweg niet toegankelijk te maken. Neem bijvoorbeeld de toren van de Knoptoren in Sint-Oedenrode, die kun je met de beste bedoelingen niet geschikt maken voor rolstoelers.”
Ook cultureel centrum Mariëndael in zijn woonplaats kan nog veel beter, vindt Buiting. ,,Mariëndael werd enkele jaren terug goedgekeurd door de provincie. Intussen zijn diverse regels aangescherpt. Daar mag nog heel wat gebeuren, willen wij onze ‘OK-sticker’ op de deur plakken.”
Voor de foto begeven we ons naar Mariëndael. Daar laat Buiting zien wat hij bedoelt: ,,Deze betonnen paaltjes zijn zó vervelend voor blinden en slechtzienden. En als hier fietsen staan, kun je er niet langs met een rolstoel”, laat hij zien.
Ambtenaren ministerie
Desondanks is Buiting vol lof over de manier waarop Meierijstad zich inzet voor de toegankelijkheid van gebouwen. ,,Pas nog waren hier ambtenaren van het ministerie van Binnenlandse Zaken. We hebben hen laten ervaren hoe het is om in een rolstoel rond te rijden. Of om niets te kunnen zien. Dat hadden ze nog nooit meegemaakt. Het was een openbaring voor velen.”
Voor de STM zit het werk er nog niet op als de openbare gebouwen beter toegankelijk zijn. ,,Daarna willen we aan de slag met winkels, horeca en overige bedrijven. En wat voor ons ook een doorn in het oog is: er is in Meierijstad een groot tekort aan openbare toiletten voor mensen met een beperking. Ook daar gaan we hard aan werken. Maar… we kunnen niet alles tegelijk.”