SINT-OEDENRODE – Daniëlle Coolen heeft een visuele beperking maar aquajogt wekelijks in zwembad De Neul in Sint-Oedenrode. Als ervaringsdeskundige laat ze zwembadmedewerkers ervaren hoe het voelt om als slechtziende om te kleden, te douchen en het trapje naar het zwemwater te vinden.
Als een ervaren zweminstructrice geeft Daniëlle aanwijzingen. ,,We gaan baantjes trekken. Wees niet bang want er zijn lifeguards in de buurt.” De zwemmer en zwemsters beginnen onzeker. De lijnen in het water geven enigszins houvast, zeker als ze elkaar tegenkomen in dezelfde baan. Na de estafette worden de wazige brillen geruild tegen het diepe zwart. Een buddy geeft in het water aanwijzingen met Daniëlles advies: ,,Vertrouw elkaar en communiceer met elkaar.”
‘Proeven wat slechtzienden ervaren’
,,Het was zó donker, dat was best eng. Ik was op mijn hoede, durfde niet voluit te zwemmen”, reageert een zwemster. ,,Je proefde een beetje wat slechtzienden ervaren”, haakt Daniëlle hierop in. ,,Nederland kent 65.000 mensen met gezichtsveldaandoeningen. Je kunt op meerdere manieren slechtziend zijn: bijna blind, warrig zicht, staar of last hebben van blinde vlekken. Ik zwem in een groep. Niemand ziet dat je slechtziend bent dus dat heb ik aangegeven. Daarom is het goed als jullie medezwemmers attenderen op mensen met beperkingen. Die zwemmen bijvoorbeeld liever aan de rand. Vraag aan snelle zwemmers of ze rekening willen houden met oudere, langzamere zwemmers. Dan is zwemmen voor iedereen toegankelijk.” Maar dan blijkt dat ook zwembadmedewerkers tegen een lager tolerantievermogen aanlopen: ,,Niet iedereen wil zich aanpassen.”
Danielle Coolen (44) heeft nog 16 procent zicht met ieder oog. ,,Ik ben als albino geboren en altijd slechtziend geweest. Maar ik leef zo normaal mogelijk en doe wekelijks aan aquajogging. Na een enquête door het zwembad, Senior-Rooi en Stichting Toegankelijkheid, ontstond het idee om de zwembadmedewerkers zelf te laten ervaren hoe het is om met een visuele beperking te zwemmen. En welke aanpassingen er eventueel nodig zijn om nog toegankelijker te zijn. Zo vind ik het fijn als de badjuf niet rondloopt maar tijdens de les op dezelfde plek blijft staan. Of een felle lap aan de rand van het zwembad zodat ik zie waar het einde is.”
Gehoord voelen
De medewerkers komen zelf ook met voorstellen: grotere cijfers op enkele kluisjes, duidelijker de heren- en dameskleedhokjes aangeven en een opvallende kleur stippen op de toegangsdeur. Bedrijfsleider Astrid Wieland: ,,Deze workshop was spannend maar leerzaam en we overleggen welke maatregelen haalbaar zijn.”
Daniëlle Coolen is blij, ze voelt zich gehoord. ,,Deze sessie geeft extra aandacht voor mensen met beperkingen. Niet alleen voor slechtzienden maar voor alle bezoekers die kampen met lichamelijk ongemak.”